Παραδοσιακά Ελληνικά Παιχνίδια

Παραδοσιακά Ελληνικά Παιχνίδια

Παίζουν τα παιδιά μας τα παραδοσιακά ελληνικά παιχνίδια που παίζαμε εμείς;

Αν όχι, αξίζει να τα μάθετε στο παιδί σας, είτε με τους κανόνες που σας τα παρουσιάζουμε, είτε όπως τα γνωρίζετε εσείς.

Περνά - περνά η μέλισσα!

Στο παιχνίδι αυτό, δύο παιδιά στέκονται αντικριστά και χτυπούν παλαμάκια, λέγοντας ένα τραγούδι: «Περνά -περνά η μέλισσα, με τα μελισσόπουλα και με τα παιδόπουλα!» Τα υπόλοιπα παιδιά περνάνε βιαστικά κάτω από τα χέρια τους, γιατί κάθε φορά που τελειώνει το τραγούδι, πιάνουν όποιο παιδί είναι ανάμεσά τους. Κάθε παιδί που πιάνουν, πρέπει να επιλέξει με ποιον από τους δύο θα πάει. Μόλις τα παιδιά έχουν χωριστεί σε δύο ομάδες, οι πρώτοι κρατιούνται από τα χέρια και οι ομάδες τους, τους τραβάνε προς τα πίσω. Νικήτρια είναι η ομάδα που θα τραβήξει την άλλη ομάδα προς το μέρος της.

Βαρελάκια

Στα βαρελάκια τα παιδιά μπαίνουν στη σειρά με κάποια απόσταση το ένα από το άλλο και σκύβουν. Το πρώτο στη σειρά αρχίζει να πηδάει πάνω από το κάθε σκυμμένο παιδί, στηρίζοντας τα χέρια στη πλάτη του και όταν φτάσει στο τέλος της σειράς σκύβει και εκείνο. Συνεχίζει το επόμενο παιδί μέχρι να περάσουν όλα τα παιδιά. Το παιδί που δε θα καταφέρει να πηδήξει πάνω από τα άλλα και πέσει, είναι αυτό που χάνει.

Τα μήλα

Για το παιχνίδι αυτό, χρειάζεται μια μπάλα και αρκετή όρεξη για ελιγμούς. Δύο από τα παιδιά στέκονται το ένα απέναντι από το άλλο, αφήνοντας μία σχετικά μεγάλη απόσταση μεταξύ τους. Στη μέση μπαίνει όποιο παιδί είναι σειρά του να παίξει και προσπαθεί να αποφύγει τη μπάλα που πετάνε πάνω του τα παιδιά που είναι απέναντι του. Αν, όμως, το παιδί καταφέρει να πιάσει τη μπάλα, όταν του την πετάνε, παίρνει πόντο, δηλαδή πιάνει «μήλο». Στο παιχνίδι αυτό, χάνει όποιος το χτυπήσει η μπάλα και κερδίζει όποιος πιάσει τα περισσότερα μήλα.

Η κολοκυθιά

Τα παιδιά, σε αυτό το ευχάριστο παιχνίδι προσοχής και γρήγορης σκέψης, παίρνουν από ένα νούμερο. Είναι σημαντικό να θυμούνται ποιο νούμερο έχουν, για να μπορέσουν να κερδίσουν το παιχνίδι. Ο πρώτος ξεκινά λέγοντας: «Έχω μια κολοκυθιά που έχει 4 κολοκύθια!». Τότε αυτός που έχει τον αριθμό 4, πρέπει να πει: «Και γιατί να έχει 4 κολοκύθια;» Οι άλλοι τον ρωτούν: «Και πόσα να έχει;» και εκείνος τους λέει: «Να έχει 3 κολοκύθια!». Οπότε το παιδί με τον αριθμό τρία πρέπει να απαντήσει και οι ίδιες ερωτήσεις γίνονται ξανά και ξανά, μέχρι κάποιο παιδί να μπερδευτεί και να πει το δικό του αριθμό ή κάποιον που δεν υπάρχει.

Τυφλόμυγα

Επιλέγεται με κλήρο ένα από τα παιδιά και του κλείνουν τα μάτια με ένα πανί, για να μη βλέπει και το παιχνίδι αρχίζει. Τα υπόλοιπα παιδιά που συμμετέχουν, γυρίζουν γύρω - γύρω από το παιδί που κάνει την τυφλόμυγα και το πειράζουν. Εκείνο προσπαθεί να πιάσει κάποιο από τα παιδιά και κερδίζει μόνο, αν καταλάβει ποιο είναι το παιδί που έπιασε. Το παιδί που πιάστηκε και αναγνωρίστηκε γίνεται η επόμενη τυφλόμυγα.

Κρυφτό

Ένα από τα παιδιά, κάθεται σε μία κολόνα ή σε μία γωνία ενός τοίχου με κλειστά μάτια και μετράει μέχρι το 100, μέχρι τα άλλα παιδιά να προλάβουν να κρυφτούν. Όταν τελειώσει το μέτρημα αρχίζει να ψάχνει τους υπόλοιπους και κάθε φορά που βρίσκει κάποιον, τρέχει εκεί που «φύλαγε» και λέει: Φτου.. και το όνομα όποιου βρήκε. Την ίδια ώρα βέβαια, το παιδί που έχει αποκαλυφθεί, τρέχει και εκείνο, για να προλάβει εκείνον που τα «φύλαγε» και αν τον προλάβει λέει εκείνο: Φτου! Το ίδιο μπορεί να γίνει και όταν αυτός που φυλάει είναι μακριά και κάποιο παιδί βγει από την κρυψώνα του και προλάβει να φτάσει πρώτο στο συγκεκριμένο σημείο. Τη μεγαλύτερη σημασία έχει το παιδί που μένει τελευταίο, γιατί αν δεν καταφέρει το άλλο παιδί να το βρει ή να το προλάβει, πηγαίνει και λέει: Φτου ξελευθερία! Με αυτό τον τρόπο γλιτώνουν όλα τα παιδιά και φυλάει ξανά το ίδιο παιδί, διαφορετικά φυλάει εκείνο που βρήκε πρώτο.

Χαλασμένο τηλέφωνο

Στο παιχνίδι αυτό τα παιδιά κάθονται το ένα δίπλα στο άλλο και προσπαθούν να μεταφέρουν μία «λέξη» από τον πρώτο ως τον τελευταίο. Αυτός που κάθεται πρώτος λέει στον διπλανό του, πολύ γρήγορα μία λέξη, την οποία εκείνος επαναλαμβάνει το ίδιο γρήγορα στο διπλανό του και εκείνος το ίδιο, μέχρι να φτάσει η λέξη στον τελευταίο και αν πει τη λέξη σωστά, τότε το πρώτο παιδί κερδίζει. Το διασκεδαστικό σε αυτό το παιχνίδι είναι το πόσο αλλάζει η λέξη που είπε ο πρώτος, μέχρι να φτάσει στον τελευταίο.

Αλάτι χονδρό - Αλάτι ψιλό

Τα παιδιά που συμμετέχουν σε αυτό το παιχνίδι, κάθονται κάτω, με τα χέρια πίσω από την πλάτη, σχηματίζοντας ένα κύκλο. Το παιδί που κάνει τη «μάνα», κρατώντας ένα μαντίλι στα χέρια, γυρίζει γύρω από τα παιδιά και τραγουδάει: «Αλάτι ψιλό, αλάτι χονδρό, έχασα τη μάνα μου και πάω να τη βρω». Καθώς γυρίζει γύρω από τους άλλους, κάποια στιγμή ρίχνει διακριτικά το μαντίλι πίσω από κάποιο παιδί και συνεχίζει να γυρίζει τραγουδώντας. Μόλις το παιδί που έχει το μαντήλι από πίσω του, το καταλάβει, σηκώνεται και κυνηγά τη «μάνα». Αν δεν προλάβει να τη πιάσει μέχρι να κάτσει η «μάνα» στη θέση του στον κύκλο, γίνεται εκείνο «μάνα», διαφορετικά η ίδια «μάνα» ξαναπαίζει.